Monday, May 27, 2013

Bakit Ngayon Ka Lang - Chapter 2

One Sunday evening, Dingdong got a text message from Marian.  "Nhie, I'll be online tonight.  Chat tayo, okay?  And btw, I so miss your licks :P"

Yikes, patay!  Nandito pa naman sa place ko ang pangit kong asawa.  Nalulungkot kasi ako kaya niyaya ko sya and mga bata mag-stay dito.  Need ko rin syempre magpanggap na okay pa rin kami, yari ako pag nalaman nya na may pinakamamahal na akong iba.  Baka mag-iskandalo pa yun sa work, eh di wala na akong pangsustento sa Nhie ko at iwan ako nun. Bah, hindi yata pwede yun, ikamamatay ko yun noh!  Hirap na hirap na nga ako magpanggap at mag-deny sa pangit kong asawa everytime na may nakikita syang ebidensya or bakas ng pinagsaluhan namin ng Nhie ko.  Minsan kasi hindi ko masyadong nak-clear yung place.  Lakas pa naman ng kutob kutob ng bruhang yun.  Pero ewan ko ba, minsan di ko alam kung maswerte lang ako talaga or sadyang tanga yung pangit kong asawa.  Lagi akong nakakalusot kahit na sobrang alanganin na ako.

Like nung nakita nyang nakakalat yung vibrator na pambabae sa ilalim ng kama ko sa boarding house sa Makati.  Pati yung mga bakas ng love juice ko sa pader habang doggie ko si Marian sa harap ng salamin.  Yung mga nakakalat ng buhok buhok ni Marian all over the place.  Yung nakakalat na pamunas ng love juice sa ilalim ng kama.  Yung naiwan kong short na nasa loaf nung time na nag-sex kami ni Marian dun gamit yung isa pang vibrator na binili ko para sa kanya.  At yung na-record na audio ng pangit kong asawa na kung saan moan ng moan si Marian. Ekk.

At marami pang iba.  Everytime, nalulusutan ko lahat yun. Napaka-swerte ko at nagkaron ako ng asawang tanga sa katauhan ni Pokwang.  Nagagawa ko na ang lahat ng gusto ko kay Marian, may nauuto pa akong pangit na asawa.

Eto problema ko ngayon.  Nagpasabi nga si Marian na usap nga raw kami magdamag kaso nandito si Pokwang at mga bata.  Ah bahala na, kaya ko tong lusutan.

"Pokwang, dami akong tatapusing work mamayang gabi ha.  Dami kong deadline, tapos sobrang pressured pa ako sa manager ko.  Baka masisante ako pag hindi ko to natapos.  Kaya puyat muna ako tonight ha, tapusin ko na to."

Ayos lusot.  Pag work ang dinadahilan ko, walang say si Pokwang.  So eto na..  Excited na ako.  Sobrang miss na miss ko kaya si Marian.  Hirap na hirap akong sumimple ng text sa kanya lalo at nasa malapit lang si Pokwang.  Kunwari utol ko nagte-text, or kaya naman globe lang.  Pero kwidaw ka, sumisimple na ako ng "lick lick" message kay Marian nun heheh.  Gustong gusto naman nya kaya sabik ako lagi at laging galit alaga ko everytime na naiisip ko si Marian.

Hmm, pano kaya to.  Habang magkausap kami ni Marian (tulog na si Pokwang kaya malaya akong nakikipag-video chat sa pinakamamahal ko) sinabi nyang gusto nya ng seryosohin ang aming relasyon.  Sinabi ko kasi sa kanya na wala na kami ng asawa ko at nag-uusap na lang pag tungkol sa mga bata.  Pero ayaw nya daw ng ganun.  Nagseselos daw sya pag magkasama kami ni Pokwang.  Eh yari, makakahalata naman si Pokwang nun pag binigla ko sya.  Ah alam ko na, tutal naman mahilig magpasaring si Pokwang tungkol sa mga naging babae ko kaya kunwari mapipikon na talaga ako ng bonggang bongga once na magsalita pa sya tungkol sa mga ganung bagay.

Wapak!  Perfect!  Our talk went well.  Konting acting na kunwari galit na talaga ako and voila!  Sinabi ko kay Pokwang na tapusin na namin kung anumang natitira pa sa relasyon namin.  Wala ng usap usap.  Wala ng kita kita.  Wala ng pakialamanan whatsoever.

Wahahah, ganun kasimple!  So ngayon, Marian and I can live happily ever after na.  Sinabihan ko si Pokwang na wag na makikialam sa buhay ko.  Haaay, excited na ako mamayang gabi :)  For sure bigay na bigay na naman si marian nito since napasaya ko sya.  Not to mention dadagdagan ko pa sustento nya para hindi na nya ako iwan :)

Finally, we can do whatever we want, whenever we want.  Life is good to me :)  And orgasmic too heheh :P

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.